ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΥΠΤΙΚΗ
1. ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ
Α. ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ
Ο αμυγδαλόσχημος «διπρόσωπος» λίθινος χειροπέλεκυς από το Παλαιόκαστρο (Σιάτιστα) είναι το αρχαιότερο παλαιολιθικό εργαλείο στην Ελλάδα (100.000 π.Χ.). Είναι από πράσινο τραχύτη λίθο μήκους 15.3 και πλάτους 10 εκ. Χρησιμοποιούνταν για την εκδορά και τον διαμελισμό των θηραμάτων, αλλά και σαν βλήμα σε ώρα ανάγκης.
Β. ΠΑΛΑΙΟΛΙΘΙΚΗ ΕΠΟΧΗ
Ανθρωπόμορφο «ενώτιο» που βρέθηκε σε σπήλαιο του Πηλίου.
Γ. ΜΕΣΟΛΙΘΙΚΗ ΕΠΟΧΗ
Είναι εντυπωσιακή η εγχάραξη του ανθρώπινου σώματος, οι λεπτομέρειες και η αφηρημένη τεχνοτροπία.
Δ. ΝΕΟΤΕΡΗ ΝΕΟΛΙΘΙΚΗ
Αυτό το μοναδικό κομμάτι θεωρείται αξιοπρόσεκτο λόγω της δεξιοτεχνίας του καλλιτέχνη να αποδώσει στη σκληρή πέτρα λεπτομέρειες που επιτυγχάνονται με τον πηλό και να αποτυπώσει με ιδανικό τρόπο τη σύγχρονη αντίληψη για το γυναικείο παράστημα.
2. ΚΥΚΛΑΔΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ 3200-1100 π.Χ.
Πρωτοκυκλαδικός πολιτισμός 3200-2000 π.Χ.
Μεσοκυκλαδικός πολιτισμός 2000-1600 π.Χ.
Υστεροκυκλαδικός πολιτισμός 1600-1100 π.Χ.
Α. Πρωτοκυκλαδικός Πολιτισμός 3200-2000 π.Χ.
Μαρμάρινη πλάκα με επίκρουστες παραστάσεις χορευτών.
Νάξος, 3η χιλιετία π.Χ.
Μαρμάρινα ειδώλια γυναικείων μορφών. Το κεφάλι σε σχήμα λύρας είναι ελαφρά γυρτό προς τα πίσω, τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος, τα γόνατα σε ελαφρά κάμψη και τα πέλματα λοξά. Έτσι δημιουργείται η εντύπωση ότι η μορφή έχει ανασηκωθεί στα δάχτυλα.
Μαρμάρινη καθιστή μορφή που ξεπερνά τις δεσμεύσεις του υλικού και κινείται στον χώρο των διαστάσεων.